اگر مطمئن بودی شکست نمی خوری، چه کارهای متفاوتی رو انجام میدادی؟

چرا اعتماد به نفس مهم است؟

اعتماد به نفس  در حوزه های مختلف برای یک فرد متفاوت است بطور مثال ممکن است فردی در سخنرانی، اعتماد بنفس بالایی داشته باشد اما در حوزه ی  هنر اعتماد بنفس پایینی داشته بشد. اعتماد بنفس به افزایش ریسک پذیری، مواجهه با چالش ها و خروج از ناحیه امن کمک میکندو فعالیت هایی را که مغز ممکن است  به عنوان علامت خطر ببیند و از انجام آن اجتناب کند ( مانند صحبت کردن در جمع و یا انجام کاری جدید) بهتر مدیریت کند.

اعتماد بنفس پایین، تاثیر مخربی بر حوزه های مختلف زندگی افراد دارد، مانند روابط بی کیفیت و یا دایره ی ارتباطی کوچک به دلیل کمبود اعتماد بنفس و یا درجا زدن در شغل، به دلیل عدم اطمنیان به  توانایی خود برای موفقیت و ریسک پذیری و یا محدود کردن زندگی شخصی به شکل های مختلف دارد. بنابراین افزایش موثر اعتماد بنفس در حوزه های مختلف زندگی، رکنی  مهم می باشد.

نکته ای درباره ی جنبه ی تاریک اعتماد بنفس:

منظور مقاله از اعتماد بنفس، میزان مناسب آن بر اساس توانمندی ها افراد می باشد. زیرا اعتماد بنفس بیش از حد (قله ی حماقت در منحنی دانینگ کروگر) نیز به اندازه ی اعتماد بنفس پایین آسیب زننده است و باعث خسارت به حوزه های مختلف زندگی و کسب و کار به دلیل ریسک پذیری حساب نشده و تخمین بیش از حد توانمندی ها می شود. بنابراین در موضوع افزایش اعتماد بنفس، منظور جنبه ی تاریک اعتماد بنفس و قله ی حماقت نیست. 

نمودار اثر دانینگ کروگر

کوچینگ با کمک ابزارهای مختلف خود به ارزیابی و افزایش موثر اعتماد بنفس، خودکارآمدی و افزایش توانمندی های افراد کمک میکند.

درک ماهیت کوچینگ

کوچینگ فرآیندیست که به خلق فکر، کشف خود و تحول افراد کمک میکند. کوچ ها به‌جای ارائه ی راه‌حل‌، راهنمایی یا درمان؛ به طرز ماهرانه‌ای از تکنیک‌هایی نظیر پرسشگری و انعکاس استفاده میکنند که به  درون‌نگری عمیق و توانمندسازی افراد برای کشف پتانسیل ها، کسب  بینش‌های جدید و طراحی راه‌حل‌های  منحصر به فرد و متناسب با زندگی خود کمک می‌کند. کوچ ها از طریق گوش دادن فعال و درک همدلانه،  فضای امن و حمایتی را برای مراجعین ایجاد می کنند تا افکار، احساسات و آرزوهای خود را به راحتی ابراز و  موهبت های نهفته موجود را کشف کنند.

پرورش اعتماد به نفس از طریق خودکاوی self exploration

اعتماد به نفس،از طریق فرآیند خودکاوی در افکار و تجربیات، تامل در باورهای محدود کننده و انجام اقدام های مستمر موثر، پرورش می یابد. همچنین کوچ ها با پرسیدن سوالات تامل برانگیز و استفاده از رویکردهای متنوع کوچینگ بر اساس سبک ذهنی مراجع، آن ها  را ترغیب می کنند تا نقاط قوت، ارزش ها و قابلیت های منحصر به فرد خود را کشف کنند. مربیان با حمایت مراجعین به تفکر در مورد موفقیت‌ها و دستاوردهای گذشته خود، شناسایی قوانین ذهنی محدود کننده و به چالش کشیدن آن ها، مسیر پیشرفت را هموارتر میکنند. کوچ ها با به چالش کشیدن سوگیری های ذهنی، افراد را قادر می‌سازند تا خطاهای فکری خود را به چالش بکشند، اقدام های موثری را طراحی کنند و مسیر اعتماد بنفس را از طریق پالایش افکار خود تسهیل کنند.

مدیریت خودگویی و تقویت هوش مثبت: 

کوچ ها به مدیریت افکار منفی، خود تخریبگرهای ذهنی که بر اساس مطالعات شیرازد چمین 10 نوع می باشند( مانند خرابکار قاضی، سخت گیر، قربانی، تایید طلب) مدیریت می کنند تا مراجع را در مسیر جداسازی خود از مشکلات و نقص ها، برچسب نزدن منفی به هویت و بودش خود being  و مدیریت موثر نوع گفت و گو و برقرای رابطه ی محترمانه با خود همراهی کنند.

 تد تاک شیرزاد چمین: شناخت خرابکارهای خود

پرورش ذهنیت رشد از طریق پرسشگری قدرتمند

کوچ ها افراد را همراهی می کنند تا ذهنیت ثابت خود را به چالش بکشند و چارچوب نگاه خود را در برابر چالش ها به طور موثری تغییر دهند و فرصت های پنهان و موهبت های نادیده گرفته شده در چالش و شکست ها را با گسترش دریچه های نگاه خود ببینند،  برنامه ی عملیاتی لازم برای یادگیری از شکست ها را طراحی کنند و با همراهی مراجع، همدلی در احساسات دشوار مراجع، از دره ها و قله های مسیر عبور کنند. با گذشت زمان و اقدام ها موثر مستمر توسط مراجع و مشاهده ی سریال  موفقیت های کوچک خود، اعتماد بنفس و خودکارآمدی مراجع افزایش می یابد.

وضوح در هدف گذاری و برنامه ریزی اقدام

مربیان از طریق سؤالات روشنگر و ایجاد تعادل مناسب میان جزء نگری و کل نگری،  به افراد کمک می کنند تا مسیر اهداف شفاف، واقع بینانه و قابل انجام را مطابق با بستر، خواسته و ارزش های خود تعیین کنند. با تقسیم اهداف کلی به مراحل قابل مدیریت، مراجعین قادر می شوند تا جهت گیری و کنترل بیشتری بر  برنامه های عملی ایجاد کنند که پیشرفت آن ها را تسهیل میکند. از طریق هر دستاورد کوچک، اعتماد به نفس آن ها در آن حوزه افزایش می یابد.(اعتماد بنفس در حوزه های مختلف برای هر فرد متفاوت است). این فرآیند از شکست های قابل پیش بینی که ناشی از هدف گذاری کلی، عدم شفافیت، عدم برنامه ریزی برای روش های جبرانیست جلو گیری میکند و موفقیت مراجع را بیش از پیش تضمین میکند. در این وضعیت وقتی مراجعین مشاهده میکنند که در انجام اهدافی که در گذشته در آن ها شکست خورده بودند، موفق هستند، به میزان بیشتری از خودکارآمدی و اعتماد بنفس دست می یابند. 

توانمندسازی خودکارآمدی از طریق تأمل و عمل

بر اساس تعریف بندورا، خودکارآمدی، باور به توانایی فرد برای اجرای مؤثر اقدامات خاص برای دستیابی به خواسته هایش است، خودکارآمدی از طریق اقدام های کوچک و مستمر میتواند افزایش یابد. هنگامی که کوچ ها از ابزارهای مانند متمرکز بر توانمندی استفاده می کنند، افراد را ترغیب کنند تا  به کاوش نقاط قوت و منابع درونی استفاده نشده ی خود از طریق تامل در تجربیات مثبت بپردازند و برنامه های عملیاتی خود را از طریق استفاده از نقاط قوت و منابع درونی خود انجام دهند و همین امر نیز اعتماد بنفس و خودکارآمدی آن ها را ارتقا میدهد.

ایجاد انعطاف‌پذیری از طریق کشف خود

کوچ ها، مراجعین را قادر می سازند تا انعطاف پذیری و سازگاری ایجاد کنند و  با قدرت این سرمایه های روانشناختی ، جعبه ابزار اعتماد به نفس مورد نیاز برای غلبه بر موانع  را مجهزتر کنند.

سخن پایانی:

کوچینگ از طریق  روش های مختلف، می تواند کمک قابل توجهی به افزایش اعتماد به نفس، توانمندسازی افراد برای غلبه بر شک و تردید، پذیرش نقاط قوت و تعقیب اهداف خود با احساس اطمینان به توانایی ها کند.