وقتی نام توجه در ذهن می‌آید، در سیستم و رویکرد تایم کوچ یک سطحی از  انرژی است که از سیستم حواسی پنجگانه ما رد می‌شود و سیستم دانشی مارد می‌شود و در نهایت از سیستم ارزشی ما می‌گذرد و بعد وارد دنیای ادراکی ما می گردد هر چیزی که من بخواهم به آن توجه کنم، یک فرآیند مصرف انرژی دارد ،یک فرآیند مصرف حواسی دارد و بعد وارد سیستم دانشی ما می‌شود که با دانش ما مقایسه می‌شود و در نهایت وارد سیستم ارزشی ما می‌شود و من آن را ارزش گذاری می کنم و در نهایت همه اینها انرژی  مصرف می‌کند تا به دنیای ادراکی ما وارد شود. نکته اصلی اینجاست که توجه مساوی است با مصرف انرژی. اگر در این حوزه توجه کنیم انرژی مصرف می‌کنیم و این مصرف انرژی خودش یک فرآیندی است که اگر من بتوانم مدیریتش کنم احتمالا می توانم فضای زندگی ام را هم در دست بگیرم .

کانون‌های اصلی توجه گیر از ما در طول شبانه روحوزه‌های مختلفی هستند :  افراد -فضای مجازی- مدیا و غیره... 

-باید حواسمان به ورودی های سیستم مغزیمان  باشد هر فرد و هر اتفاق دیگری خودشان ورودی های مختلف هستند که در فرایند تایم کوچک این ورودی ها را چک میکنیم.

1-رسانه : یکی از فرایند هایی که مهم است در موردش بدانیم رسانه است رسانه شامل تلویزیون، رادیو، شبکه های خبری، روزنامه های آنلاین و آفلاین میباشد. این اولین بخشی است که ما باید حواسمان باشد که چه چیزی توجه می‌کنیم چه حجمی از این ورودی و رسانه را من در طول شبانه روز به آن توجه می کنم؟ چه حجمی از اخبار را مرور می‌کنم ؟ چه حجمی تلویزیون رادیو استفاده می کنم  ؟این حجم ممکن است برای بعضی از افراد کم شده باشد و برای بعضی از افراد زیادتر مصرف کنند. از چه شبکه های خبری دنبال می‌کنیم ؟

 همه رسانه‌ها از یکسری محرک های احساسی استفاده می کنند که آدم ها را به خود جذب کنند مهم است بدانیم از چه محرک های احساسی برای جذب من استفاده می‌کنند چگونه این سیستم رسانه‌ای به احساسات ما شدت می دهد این را هم لازم است که برای خود مشخص کنم.

2-فضای مجازی : چه حجمی از فضای مجازی را مصرف می کنم از چه منابعی، مواد مغذی ذهنی خودم را تامین می کنم چه احساساتی ، محرکهای احساسی هست که در فضای مجازی از آن استفاده می کنم؟

3-کتاب، پادکست،فیلم ، موزیک : چه موزیک های گوش میدهم چه پادکست های گوش میدهم و چه چیزهایی برای خودم می خوانم ؟؟

4- افراد  :چه مصاحبت هایی در فرایند زندگی با آدم‌ها دارم ؟ خود آدم ها هم حوزه کانون توجه ما را می سازند آن افراد از چه عناوینی برای صحبت کردن شان استفاده می کنند؟ چگونه افرادی هستند؟ چه حجمی با این افراد دارم وقت می گذرانم ؟ چه احساساتی در من ایجاد می شود ؟

 در این بخش می‌خواهیم وارد فرایندی تحت عنوان توجه در حوزه زمان شویم ما سه حوزه زمانبندی داریم حال گذشته آینده."توجه" ما یعنی من الان به چه چیزی فکر می‌کنم و توجه خودم را روی چه زمانی می گذارم.

 گذشته :خیلی وقت ها ،آدم ها توجه شان را روی زمان گذشته می‌گذارند و شروع به نشخوار فکری می‌کنند، وقتی کانون توجه به گذشته است افراد شروع می‌کنند به یادآوری( یادآوری گذشته مثبت و گذشته منفی)،یکسری افراد هم هستند که از گذشته تحت عنوان یادگیری استفاده می‌کنند.من چه چیزی از گذشته زندگیم یاد گرفتم ؟!

 حال :هنگامی توجه افراد در زمان حال است از شرایط زندگی، از داستان‌ها، از اطرافیان چه چیزی را ارزیابی میکنند ؟چه چالش هایی دارند؟ چه افکاری دارند ؟

آینده :وقتی توجه افراد به آینده است یعنی توجه روی حوزه امیدواری (  امید به آینده ).می‌توانند توجهشان را  روی برنامه‌ریزی برای آینده شان  بگذارند .می تواند روی خلق کردن متوجه باشند یا یک جای دیگه هم می‌توانند نگران کردن و ترسیدن را کانون توجه شان بگذارند.

حوزه ی  توجه در۱۴۰۰  آنقدر مهم است که اگر سیستم توجه خودمان را امسال بهینه کنیم می‌توانیم بگوییم۷۰ تا 80درصد از صحبت هایی که در فرایند تایم کوچک انجام شد را پیشاپیش برده اید وقتی کانون توجه تان را بهینه کنید می‌بینید که چقدر زمان تان خالی می شود ،آن وقت فکر می کنید که چه کار کنیم ! بنابراین لغت توجه واژه ی بسیار کلیدی در عصر حاضر است .نکته تمرینی حوزه توجه از اینجا شروع می شود که برای خودتان یک جدولی درست کنید و این دو طبقه بندی را داشته باشید :

 یک: طبقه بندی خوراکی

دو : طبقه بندی زمانی

برای خودتان به مدت یک هفته مشخص کنید از همین امشب کانون توجه تان را در طول شبانه روز روی کدام یک از خوراک هایی که گفتم می گذارید ؟ یعنی به چه خوراک هایی بیشتر توجه می کنید و در کدام حوزه زمانی گذشته ،حال ،آینده هستید ؟ وقتی این فرایند را برای خود مشخص می کنید متوجه می شوید که اول به شرایط حال حاضرم آگاهم و بعد اقدام می کنم به شرایط آینده رفتن و زمانی که این آگاهی وجود نداشته باشد برنامه‌ریزی من در حالت ابهام است من می خواهم امسال آدم موفقی باشم. یعنی چه؟ می‌گویم می‌خواهم این کارها را انجام بدهم و اگر می‌خواهم این کارها را انجام بدهم باید به این فرآیند برسی و  لازم است خیلی کارها  را  از قبل  شروع کنید. برنامه ریزی مرحله آخر داستان است .اینکه باید زمانت را خالی کنی تا این کارها را  به انجام برسانی و برای اینکه زمانت را خالی کنی یکی از روشهایی که خیلی مهم است این است که حواست به توجهاتت باشد، چه کارهایی،  چه برنامه‌هایی برای سال جدید داریم ؟! نکته اصلی اینجاست که آیا می دانید چه کارهایی را باید انجام ندهید!؟ یک فرآیندی هست تحت عنوان فرایند حذف ، عصر حاضر و مدیریت زمان در عصر حاضر تمرکزش روی این است که من چه کارهایی را باید انجام دهم.درحالیکهلازم است بدانم چه کارهایی را لازم نیست انجام دهم  چون هیچ تأثیری روی زندگی من ندارد  .چرا هر سال می‌گویم این کار را می خواهم انجام  دهم اما قبلش لازم است بدانم چه کارهایی را نباید انجام بدهم، چون این کارها داده کانون توجه تو را خرج می‌کنند.

سوالاتی که باید از خودت بپرسی :

1-چقدر زمان در هر حوزه ای میگزارم ؟ بودجه زمانی در نظر گرفته ام برای هر کدام چقدر است ؟

 2-در مسیر تله هایی برای توجهمان داریم که باید اینها را کم‌کم شناسایی کنیم و بدانیم کجا های داستان چه تله هایی وجود دارد و من دچار چه تله هایی می شوم: تله‌های مدیای فضای مجازی، تله های فیلمی ،پادکستی و... خیلی از اینها خوب است اما در مسیر زندگی من ،در مسیر ارزش‌های من نیست، در مسیر توانمندی‌های من نیست ، این تله ها دو حالت دارد یک تله مستقیم و و غیرمستقیم اینکه می‌گوییم تله منظور این نیست که بد است منظورم این است که آیا در راستای زندگی شما هست یا نیست؟! اگر هست ،گیر کردن به صورت آگاهانه در این طرح ها خیلی هم خوب است. مشکل اینجاست که ما خیلی وقت ها به صورت ناگهانی در این تله ها می‌افتیم و تله های فضای مجازی خیلی زیادن چون از یک نورافکن جذابی استفاده شده و آن این است که در هر تله ای بیفتید ته دارد اما در تله فضای مجازی اگر بیفتی انتهایی برای آن وجود ندارد پس از اینجا به بعد وقتی میخواهم کاری را انجام بدهم حواسم به تله های موجود باشد. جاهایی را دوست دارم در این تله ها بیفتم ، تله هایی که در مسیر ارزش ها و رشد من هست و ذاتا به من کمک هم میکند.تله هایی را برای خودم طراحی کنم

3-واقعا چه می بینم ؟ از این داستان دنبال چه هستم ؟ دنبال نگرانی کردن هستم ؟ دنبال وقت گذرانی کردن هستم ؟یا اینکه در این حوزه فعالم و نیاز به خواندن و دنبال کردن این مطلب دارم .

4- از وارد کردن این خوراک به مغزم چه هدفی دارم ؟هر چیزی که به آن توجه میکنم یک خوراکه.

5-چه حسی دارم وقتی این خبر را میخوانم ؟چه حسی دارم وقتی این فرد را فالو میکنم ؟گاهی وقتا لزوما هیچ حس خاصی هم نداریم.

نکته ی آخر :اگر می توانید فضای ذهنی ، خلاقیت و نوآوری تان را خانه تکانی کنید. برآوردن نیاز به تفریحتان را  حداقل از فضای مجازی خارج کنید .فضای مجازی خنده ی واقعی را از ما گرفته، چون فضای مجازی فضایی خیلی سطحی است.

الان به سیستم توجه همه ی ما ویروس افتاده ، قرار است در سال جدید روی سیستم عامل توجهمان آنتی ویروس خیلی قوی نصب کنیم که این آنتی ویروس کمک کند تا هر چیزی را وارد ذهنمون نکنیم .