یک پنج شنبه ی آخر هفته، گروهی از دوستای صمیمی قرار میذارن که  دور هم جمع بشن و گیم بردهای جدیدی رو امتحان کنن، چون تا حالا این بازی ها رو انجام ندادن تصمیم میگیرن کمی درباره ی بازی یاد بگیرن اما روش پیشنهادی هر کدومشون با همدیگه متفاوته.

نفر اول سارا هست که نظرش اینه که قبل از شروع،  قوانین و استراتژی های بازی رو دقیق بدونه و درک واضح و شفافی از نحوه بازی استراتژیک برای افزایش شانس برنده شدن داشته باشه.

نفر دوم علی هست که ترجیح می ده یک آموزش ویدیویی در مورد نحوه بازی تماشا کنه تا پیچیدگی های بازی را به طور موثرتری درک کنه و تجربه ای بهتری رو از این طریق کسب کنه.

نفر سوم نسیم هست که دوست داره بدون آمادگی کامل،  وارد بازی بشه و با اتکا به شهود و در دل بازی قوانین و موارد رو یاد بگیره.

نفر چهارم و آخر، میثم هست که ترجیح میده که یک برنامه مشخص برای روند بازی ها ایجاد کنه که شامل یک برنامه گام به گام و شفاف و واضح برای هر دور بازی باشه. در واقع میثم دنبال اینه که مطمئن باشه برنامه شون کاملا واضح و مشخص باشه.

بنظر شما از شماره ی 1 تا 4، کدوم روش ها به ترتیب بهترن؟

جواب شما هر چی باشه، ترجیح شخصی سبک یادگیری خودتون هست.

سبک های یادگیری

سبک یادگیری روش های ترجیحی یادگیری افراد هست که ترجیح میدن از چه طریقی اطلاعات رو پردازش و درک کنند مثلا کسی ممکن است با شنیدن راحت تر باشد در حالی که فرد دیگری باید حتما بنویسد تا مفاهیم را درک کند و غیره. انواع مختلفی از سبک های یادگیری و نیز سبک های شناختی (در مقالات دیگر به تعریف سبک شناختی می پردازیم) برای افراد وجود دارد.

سبک های یادگیری مختلفی مانند سبک VARK (سبک وارک که شنیداری، بصری، حرکتی، خواندن  و نوشتن) یا سبک F&S (فعال-بازتابی، شهودی- حسی، بصری-کلامی، ترتیبی-جهانی)، 4MAT و غیره معرفی شده اند. نکته مهم این است که بدانید که این سبک ها ترجیحی هستند و هیچ  فردی قرار نیست همیشه، به  سبک خاص ثابتی محدود باشد، افراد میتوانند از سبک های مختلفی استفاده کنند. بنابراین دسته بندی مطلق افراد به سبک ها تنها باعث محدود شدن آن ها و رونق گرفتن بازار تست های زرد میشود. بنابراین به عنوان کوچ توجه داشته باشید که از این سبک ها و ترجیحات افراد در جلسات کوچینگ کمک بگیرید اما به هیچ عنوان آن ها را محدود و دسته بندی مطلق و ثابت نکنید و صرفا با شناخت کلی از آن به دور از سوگیری و چسبندگی استفاده کنید.

با توجه به مثال بالا، اینکه هر 4 نفر سبک ترجیحی متفاوتی در  پردازش اطلاعات و یادگیری  دارند، اگر شما کوچ هر 4 نفر بودید، نوع جلسات را برای هر فرد چگونه موثرتر می کردید؟

همانطور که می دانید در کوچینگ، خلق فکر و  بیداری آگاهی (صلاحیت هفتم ICF) صورت می گیرد. سبک های یادگیری ترجیحی افراد بر نحوه ی آگاهی و درک اطلاعات، سطح توجه، تمرکز و میزان  تعامل آن ها در طول جلسه کوچینگ و فرآیند های شناختی Cognative process مانند ترجیح فرد در شنیدن متافور و استعاره، پرسش های تحلیلی به جای استعاره ای و غیره  اثرگذار است.  بنابراین توجه به سبک ترجیحی افراد در  نوع پردازش اطلاعات و توجه آن ها به کیفیت جلسه شما کمک میکند. زیرا میتوانید مناسب ترین ابزار را بر اساس مراجع خود استفاده کنید و از این طریق نتایج موثرتری را هم آفرینی کنید.

Jeanine O'Neill-Blackwell  درباره ی انطباق کوچینگ با سبک یادگیری مراجعین مقاله ای در ICF نوشته است. طبق گفته ی او:

بعد از اینکه بر اساس سبک ترجیحی خود، تجربیات را پردازش کردیم و به آن ها معنا دادیم، یادگیری رخ میدهد. در طول فرایند یادگیری، مغز از چرخه ای از پرسش و پاسخ های درونی عبور میکند که این پرسش و پاسخ ها باعث یادگیری میشود. عکس پایین نشانگر این سوالات است.

شناخت سبک یادگیری مراجع

چهار سبک یادگیری در مقاله ی کوچینگ  Jeanine O'Neill-Blackwell ارائه شده که در عکس پایین نمایش داده شده است. این سبک‌های یادگیری متنوع (که در زیر به آنها اشاره می‌شود) تعیین می‌کنند که مراجع کدام تجربیات یادگیری را مفیدتر و دردناک‌تر می‌بیند و توانمندی شناخت این موارد به کوچ کمک میکند تا سوالات مناسب تر را بر اساس  سبک ترجیحی مراجع خود  اتخاذ کند.

البته پیشنهاد میشود که ابتدا سبک ترجیحی یادگیری خودتان به عنوان کوچ را شناسایی کنید و سوگیری و محدودیت های مربوط به آن را شناسایی کنید تا بتوانید انعطاف و سازگاری خود را افزایش دهید و سپس  در جلسات کوچینگ خود، بر اساس سبک یادگیری ترجیحی مراجعینتان، تنظیم سوالات مناسب تری ایجاد کنید و فرصت های رشد را بیشتر از قبل و اختصاصی تر برای ذهن مراجعین خود کنید.

مثال تنظیم پرسشگری:

نوع 1
 سؤالاتی مانند  زیر بپرسید:
چه زمانی تجربه ای از ... داشته اید؟ 
در مورد احساس خود در این تجربه چه چیزی را متوجه شده اید؟

فرصت های یادگیری: تمرین های انعکاسی، خودارزیابی، ژورنالینگ، یادگیری گروهی
بهبود سبک خود: خود را تشویق کنید تا از انعکاس و تفکر  به سمت اقدام حرکت کنید. همچینن برای مراجعین به سوالات اقدام محور ( صلاحیت هشت ICF) نیز توجه کنید.

نوع 2
 سؤالاتی بپرسید که به مراجع شما کمک می کند تا الگوها و مدل ها را درک کند. برای مثال، بپرسید:
 چه اتفاقی افتاد؟ 
در  این رویکرد چه چیزی به خوبی کار کرد؟ 
اگر یک موقعیت مشابه دوباره ظاهر شود، چه کاری متفاوت انجام می دهید؟
فرصت های یادگیری: مدل ها، چارچوب ها، کلاس ، مقالات
بهبود سبک خود: خود را تشویق کنید تا با کمبود در اطلاعات (اطاعات کامل نباشد)، تصمیم بگیرید. 

نوع 3
 سؤالاتی بپرسید که مراجع را تشویق می کند تا برنامه و نتایج را بررسی کند، مانند: 
اگر می خواستید این را به مرحله عمل برسانید، اولین قدمی که ممکن است بردارید چیست؟
 از چه رویکردی در گذشته استفاده کرده اید که موثر بوده است؟
فرصت های یادگیری: فعالیت های عملی، ایفای نقش، تمرین مبتنی بر برنامه، تکالیف چالش برانگیز
بهبود سبک خود: خود را تشویق کنید تا قبل از اقدام کردن، به عمل فکر کنید و در مورد گزینه ها فکر کنید.برای مراجعین نیز سوالات مرتبط با این موضوع را بر اساس بستر جلسه و فرد بپرسید.

نوع 4
 از علاقه ی مراجع به سازگاری و امکانات کمک بگیرید. سوالاتی مانند زیر بپرسید:

در یک دنیای عالی، دوست دارید چه نتیجه ای ببینید؟
 اگر می توانستی، فقط یک کاری را انتخاب کنی که به طور مستمر آن را انجام بدی که حاصل آن، نتیجه را بهتر و بهتر کند، چه رفتاری را انتخاب می کنید؟
فرصت‌های یادگیری: تکالیف کاری طولانی، محتوای تفکر برانگیز (ویدئو، مقاله، کتاب)، یادگیری خودخوان، آزمایش‌ها (چه چیزی را می‌توانید امتحان کنید...؟)
بهبود سبک خود: خود را تشویق کنید که متمرکز و متعهد بمایند و عمل کنید.

سخن پایانی

یک مربی موثر می تواند سبک خود را با سبک یادگیری مراجع خود هماهنگ کند تا روند کوچینگ را بهبود بخشد.

منبع:

برگرفته از مقاله: https://coachingfederation.org/blog/coaching-clients-learning-style