چرا برخی افراد تسلیم می شوند و برخی دیگر قدرت مغزیشان برای استمرار  در ادامه دادن کارها را حفظ می کنند؟

رفتن به خلاصه مقاله

ذهنیت ((تسلیم نشدن و ادامه دادن تحت هر شرایط و با هر قیمتی))، همیشه طرز فکر موثری نیست.

گاهی اوقات تسلیم شدن و رها کردن، عاقلانه ترین و تحسین برانگیزترین تصمیمی است که یک فرد می تواند بگیرد.  مانند سیمونه بایلز و نائومی اوزاکا  که با نشان دادن شجاعت در اولویت قرار دادن سلامت روانشان، رقابت‌های ورزشی که انتظار می‌رفت در آن برنده شوند، را ترک کردند. زندگی سرشار از موقعیت ها و اتفاقات مختلف است. در برخی زمان ها و موقعیت ها تسلیم شدن بهترین و عاقلانه ترین انتخاب است و در برخی دیگر از زمان ها، ادامه دادن تلاش و تسلیم نشدن موثرترین گزینه است.

 برای اینکه متوجه شوید چه زمانی بهتر است تسلیم شوید و چه زمانی بهتر است پشتکار به خرج دهید و علی رغم نا امیدی ها و سختی ها باز هم اراده و تلاش به خرج دهید، در این مقاله همراه ما باشید.

هنگام بروز خستگی، در مغز چه اتفاقی می افتد؟

تحقیقات اخیر در مورد مکانیسم‌های عصبی neural mechanisms)) پشتکار، نشان می‌دهد که دو نوع خستگی ناشی از تلاش می‌تواند  باعث کاهش تمایل به تلاش برای رسیدن به اهداف شود.

1- خستگی کوتاه مدت یا خستگی قابل بازیابی

 این نوع خستگی پس از استراحت رفع می شود.

2- خستگی بلند مدت یا خستگی غیر قابل بازیابی

این نوع خستگی طولانی مدت است و با  استراحت کوتاه سریعا رفع نمی شود.

عامل پنهان تعیین کننده ی نوع خستگی، نتایج شماست. خستگی به بیان ساده، مانند جبهه ی مقاومت در برابر تلاش است. برای واضح تر شدن این موضوع، محققان دانشگاه بیرمنگام و دانشگاه آکسفورد تلاش کردند تا وضعیت های ذهنی پنهانی که با گذر زمان،  باعث تغییر ارزش تلاش و کاهش استمرار و پشتکار  در مسیر میشود را شناسایی کنند. آن ها متوجه شدند که  میزان تمایل به تلاش و  انجام دادن کار، بر اساس ارزیابی سود و هزینه trade-offs  cost benefitمشخص می شود.

یعنی، ما زمانی حاضریم تلاش کنیم که از نظرمان، پاداش نتیجه /هدف نهایی (سود) ، ارزش تلاشی که در طول مسیر قرار است انجام دهیم (هزینه) را داشته باشد.))

افراد می توانند دو نوع خستگی را تجربه کنند:

1- خستگی قابل بازیابی (RF)     

 2- خستگی غیر قابل بازیابی (UF)

  با کلیک روی عکس، رفنرس عکس را  مشاهده کنید.

جالبت است بدانید که اسکن مغز FMRI نشان می دهد که بخش های مشخصی از قشر پیشانی مغز که در وضعیت های پنهان خستگی قابل بازیابی(RF)  و خستگی غیرقابل بازیابی(UF) فعال می شوند، از یکدیگر جدا هستند.

به گفته محققان، خستگی قابل بازیابی، به عنوان یک احساس کوتاه مدت تجربه می شود که می توان پس از یک استراحت کوتاه بر آن غلبه کرد.

اما از طرف دیگر، خستگی غیرقابل بازیابی در طول زمان، افزایش می یابد و بنابراین با استراحت های کوتاه مدت رفع نمی شود. خستگی غیرقابل بازیابی انگیزه را کم می کند و تمایل افراد به استمرار را کاهش می دهد

حالت خستگی غیرقابل بازیابی

 عکس های FMRI، زمانی که افراد در حین انجام یک کار کامپیوتری که نیاز به تلاش های فیزیکی برای دریافت جایزه داشت، خستگی غیرقابل بازیابی را تجربه کردند و تصمیم به کناره گیری از کار می کردند، اسکن‌های مغزی، سیگنال‌های قوی‌تری را در قسمت های  MFG (قسمتی از مغز  که مربوط به کارهای متنوعی مانند کنترل توجه، حافظه فعال، انعطاف پذیری شناختی و غیره است) و RCZa  (قسمتی از مغز  که مربوط به کارهایی مانند تنظیم احساسات و تصمیم گیریست) نشان داد.

حالت خستگی قابل بازیابی

اگر خستگی افراد قابل بازیابی بود، یعنی افراد تصمیم تلاش محور می‌گرفتند و پس از یک استراحت کوتاه، دوباره به استمرار خود ادامه میدادند، ناحیه RCZp (قسمتی از مغز  که مربوط به کارهایی مانند درون نگری،  آگاهی از خود، تفکر انعکاسی و تصمیم گیریست ) روشن می‌شد. علاوه بر این، مولر و همکارانش دریافتند که وقتی فردی تصمیمی مبتنی بر تلاش می گیرد، یعنی ارزش پاداش نهایی را سودمند تر از هزینه ی لازم تلاش و سختی انجام کارهای مسیر میداند (به بیان ساده تر، از نظر فرد، دریافت پاداش در قبال تلاش، معامله ی سودمند و ارزشمندی محسوب میشد).  در این حالت، یک سیستم مجزا در مغز فعال می شود که سطح خستگی فرد را با ارزش درک شده پاداش ادغام می کند. (جسم مخطط شکمی در مغز : این سیستم، شبکه ای از مناطق مغز است که نقش مهمی در عملکردهای مختلف شناختی و حرکتی ایفا می کند و مربوط به فعالیت هایی مثل  تفکر و تصمیم‌گیری های پیچیده و سخت است).

ظاهرا، هنگامی که این قسمت مغز سیگنال میدهد، میتواند به شدت بر انگیزه افراد برای ادامه دادن کار  و استمرار در مسیر رسیدن به هدف تأثیر بگذارد.

بر اساس صحبت های محققین، تمایل افراد برای تلاش، لحظه به لحظه در  حال نوسان است، اما به تدریج با تکرار یک کار در طول زمان کاهش می یابد. چنین تغییراتی در انگیزه با خستگی مرتبط است که گاهی اوقات باعث می شود تصمیم بگیریم که ادامه ندهیم.  مطالعات، راه‌های جدیدی برای درک خستگی، تأثیرات آن بر مغز و اینکه چرا انگیزه برخی افراد  بیش از دیگران تغییر میکند، ارائه می‌کند.

بطور مثال میتوانید جسم مخطط شکمی مغز خود را فریب دهید تا ارزش بیشتری را برای سودمندی دستیابی به هدف  ایجاد کنید و درنتیجه ی آن، خستگی غیر قابل جبران طولانی مدت را تبدیل به خستگی جبران پذیر کوتاه مدت کنید.  یعنی محسابت مغز درباره ی ارزش تلاش در برابر ارزش پاداش را تغییر دهید تا انگیزه ی خود برای استمرار را افزایش دهید.

فریب دادن مغز:

مطالعه اخیر کالج دانشگاهی لندن نشان داده است که استفاده از تخیل خود برای وانمود کردن اینکه یک پاداش به ظاهر پیش پا افتاده، می تواند سودمند و ارزشمند باشد، میتواند مغزتان را فریب دهد تا در طول رفتار هدفمند خود، استمرار و  استقامت ایجاد کنید. اگرچه این مطالعه UCL به طور خاص به چگونگی تأثیر سیستم فرونتو-استریاتال بر بازنمایی عصبی سودمندی در طول رفتار هدف‌محور نمی‌پردازد، می‌توان حدس زد که تجسم سودمندی یک هدف  می‌تواند بر نحوه ادغام خستگی در برابر ارزش پاداش در  جسم مخطط شکمی مغز اثر بگذارد تا تلاشتان بیشتر شود.

پروش ذهنیت اندرداگ:

پرورش یک ذهنیت underdog minsdet این امکان را می‌دهد که بردهای کوچک را به‌عنوان یک معامله بزرگ ببینید، به گونه‌ای که فتح تپه‌های کوچک موفقیت را شبیه صعود به اورست ببینید. جشن گرفتن بردهای کوچک انعطاف پذیری شما را تقویت می کند و همچنین باعث آزاد شدن بیشتر دوپامین با احساس خوب شود، که استمرار در رفتارهای هدفمند را برایتان آسان تر می کند.

نحوه ی گفت و گو با خود:

جدیدترین تحقیقات نشان می‌دهد که نحوه ی گفت و گو با خود بسیار موثر است. بنابراین نحوه ی گفت و گو با خود را از «دیگر اهمیتی نمی‌دهم؛ باید برای همیشه بیخیالش شوم» به «می‌خواهم استراحت کوتاهی داشته باشم و با تمرکز دوباره ادامه دهم چون نتیجه این کار برایم سودمند است » برگردانید. هنگامی که در مورد اینکه چرا رسیدن به این هدف  براتاین ارزشمند و سودمند است فکر میکنید، جسم مخطط شکمی و RCZp شما میتواند مانع از خستگی غیرقابل بازیابی  و سرکوب شدن انگیزه و استمرارتان بشوند.

خلاصه مقاله با کمک نکات اقدام محور:

بطور مثال:  خودگویی ناموثر: ((من دیگه نمیکشم. این پروژه خیلی سخته. باید بیخیالش شم)) را به خود گویی (( من الان خسته هستم، اما این پروژه برای من مهمه، چون  بهم کمک میکنه تا مهارت های مهمی رو یاد بگیرم و تو کارم حسابی پیشرفت کنم. استراحت کوتاهی می کنم و دوباره برمیگردم و  توی مسیر بهتر و بهتر میشم)) تبدیل کنید. با تنظیم مجدد صحبت با خود، بر ارزش و اهمیت هدف تمرکز می کنید، که می تواند به درگیر شدن جسم مخطط شکمی و RCZp در مغز کمک کند و به طور بالقوه از کاهش انگیزه شما توسط خستگی غیرقابل بازیابی جلوگیری کند.

منابع: