
مایندست کوچینگ یا ذهنیت رشد؟
ما توی کوچینگ دوناتز دنبال اینیم که مطالب کاربردی کوچینگ رو از طریق سرچ کردن محتواهای بین المللی مسترکوچ های ICF، به کوتاه ترین شکل ممکن، به زبان فارسی بازآفرینی کنیم تا فرصتی برای کوچ های فارسی زبان فرآهم شه که با صرف کمترین وقت، به پاسخ سوالات/چالش های کوچینگشون دست پیدا کنن.
اگر شما هم نظر خاصی درباره ی هر قسمت از برنامه کوچینگ دوناتز داشتین، لطفا توی نظرات با اسم و فامیل خودتون، تجربه اتون رو به اشتراک بذارین. همینطور اگر سوال یا دغدغه کوچینگی داشتین میتونین توی بخش نظرات و یا از طریق پیام در وب سایت سوالتون رو بفرستین تا تیم تحقیق تایم کوچ، پاسخش رو در یه قسمت جدید کوچینگ دوناتز ارسال کنه.
این قسمت:
مایندست کوچینگ یا ذهنیت رشد؟
ذهنیت کوچینگ/ کوچینگ مایندست، به مواردی مثل باورها، نگرشها و دیدگاههایی مربوطه که یک کوچ در تمریناتش به دست میاره و شامل مواردی مثل گشودگی، کنجکاوی، همدلی و اعتقاد به توانمندی و پتانسیل مراجعه.
نشونههای داشتن مایندست کوچینگ رو چطوری میشه بررسی کرد:
اینکه کوچ در جلسات کوچینگ، چقدر محیط حمایتی و توانمندسازی (empowering) رو برای مراجعش بهمنظور کشف اهداف، فرصتهای جدید و حل چالشها فراهم میکنه؟
کوچ چقدر به اهمیت ایجاد این محیط آگاهه؟
کوچ با مایندست کوچینگ، به جای ناامیدی از پرسشگری و کوچینگ و رفتن سراغ مواردی مثل منتورینگ و راهکار دادن، روی نقش اصیل خودش در تسهیل سفر مراجع برای کشف خود، یادگیری و رشد تمرکز داره.
ذهنیت رشد – لنزی خوشرنگ روی چشمان
کارل دوک مفهومی به اسم ذهنیت رشد رو توسعه داد که چارچوب روانشناختی گستردهتری برای اعتقاد داشتن به توانمندی و پتانسیل افراد و رشد اوناست. افرادی که ذهنیت رشد رو پرورش میدن از لنز متفاوتی به بالا و پایینهای مسیر زندگی نگاه میکنن. اونا چالشها رو موهبت میبینن و تلاش رو مهمتر از استعداد در رسیدن به تعالی و تسلط میبینن. (برعکس ذهنیت ثابت که معتقده تواناییهای مراجع و افراد ثابته).
برای همینه که زود ناامید نمیشن، تابآوری بیشتری برای یادگیری و رشد دارن، به فیدبک (البته فیدبک اصولی و استاندارد) به عنوان پلههای رشد نگاه میکنن و به طور کلی سبک زندگی و کوچینگشون متفاوت میشه.
بنظرتون بهتره اول تمرین مایندست کوچینگ کنیم یا ذهنیت رشد؟
خوب بنظرم، داستان شبیه مرغ و تخممرغه:
۱- ذهنیت کوچینگ بر روی رویکردهای کوچ و باورهای کوچ در بستر کوچینگ و در جلسه کوچینگ متمرکزه.
۲- از سمت دیگه، ذهنیت رشد به طور گستردهتر و عمیقتر به باورهای درونی فرد درباره تواناییها و پتانسیلها مربوطه که نتیجهاش در جلسات کوچینگ ظاهر میشه.
سخن پایانی:
کوچی که این دو تا ذهنیت رو در خودش تقویت کنه، هم خودش رشد بیشتری میکنه و هم میتونه فضایی حمایتگر برای رشد و ساختن روابط موثرتر با مراجع رو به دست بیاره و تجربهای متفاوت که جاهای دیگه ممکنه در زندگی پیش نیاد رو به اون مراجع هدیه بده.
بنظر شما اول، کدوم موثرتره؟
پیشنهادی برای خوانش مقالات تخصصی کوچینگ
صلاحیت های ICF برای تیم کوچینگ
© 2024 Coach Credential Preparation Course
نویسنده: نازنین شیرازی از تیم تایم کوچ
نظرات (2)
سلام شادی جان، مرسی از اینکه نظر ارزشمندتون رو با ما و دوستان به اشتراک گذاشتین.
در این قسمت نظر خود را با ما در اشتراک بگذارید